Nasze wewnętrzne dziecko to najwrażliwsza strona nas samych. To nasze najbardziej bezbronne i niewinne ja, które niesie ze sobą nasze surowe emocje – od najbardziej autentycznego śmiechu i żartobliwości, po niepohamowany smutek i płacz. Często odzwierciedla nasze najgłębsze pragnienia, marzenia oraz lęki.

Z wiekiem i dorastaniem niektórzy z nas zapomnieli o małym dziecku z prawdziwymi potrzebami, którym byliśmy. Wchodząc w role partnerów, rodziców, „dorosłych”, myśleliśmy, że zostawiliśmy je gdzieś za sobą. Skupiliśmy się na obowiązkach i oczekiwaniach społecznych, wierząc, że dorosłość wymaga od nas porzucenia dziecięcych marzeń i pragnień. Ale to małe dziecko jest nadal w każdym z nas. Było uprzejme, by ustąpić miejsca naszym innym rolom, ale nadal jest tam i domaga się naszej uwagi.

Nasze wewnętrzne dziecko cierpi, gdy popadamy w stagnację w związkach lub pracy, która nam nie służy. To mądra sówka, która daje nam znać, gdy coś jest niebezpieczne lub niezgodne z naszym prawdziwym ja. Kiedy jesteśmy kreatywni i zabawni, to jej niewinność przejmuje inicjatywę. To jej odwaga pozwala nam zakochać się i podążać za swoim szczęściem. Dzięki niej potrafimy cieszyć się z małych rzeczy, być obecnymi w chwili i z ciekawością odkrywać świat.

Aby rozwinąć bardziej pielęgnującą relację z naszym wewnętrznym dzieckiem, musimy zadbać o jego potrzeby. Zadajmy sobie pytanie, czego potrzebowaliśmy jako dzieci od naszych rodziców, a czego nie dostaliśmy. Pozwólmy sobie opłakać te rzeczy bez osądzania. Znajdźmy zdjęcie siebie z dzieciństwa i powiedzmy temu małemu dziecku to, co chcieliśmy usłyszeć, gdy byliśmy mali. Poczucie, że ktoś nas słucha i kocha bezwarunkowo, jest kluczowe dla naszego emocjonalnego zdrowia.

Regularny kontakt z naszym wewnętrznym dzieckiem, poprzez pytanie: „Czego dzisiaj potrzebujesz?” oraz zapewnianie mu wsparcia i miłości, pomoże nam przełamać ograniczenia i odnaleźć wewnętrzny spokój. Dbanie o nasze wewnętrzne dziecko jest kluczowe do wyzdrowienia po traumie i problemach psychicznych. To także sposób na lepsze rodzicielstwo wobec naszych własnych dzieci, z większą świadomością, obecnością i zabawą. Zrozumienie, że nasze wewnętrzne dziecko potrzebuje naszej troski i miłości, jest krokiem do głębokiego uzdrowienia i zmiany na lepsze naszego życia.

Jak pielęgnować relację z wewnętrznym dzieckiem?

1. Słuchajmy swojego wewnętrznego dziecka – Regularnie poświęcajmy czas na słuchanie swoich najgłębszych potrzeb i pragnień. To może być poprzez medytację, pisanie dziennika, czy po prostu chwilę refleksji.
2. Bądźmy dla siebie łagodni i troskliwi – Traktujmy siebie z taką samą czułością, jaką okazywalibyśmy dziecku. Odpuszczajmy sobie krytykę i surowość, uczmy się wybaczać sobie błędy.
3. Zabawa i kreatywność  – Pozwólmy sobie na spontaniczność i zabawę. Rysowanie, taniec, śpiew, spacery w przyrodzie – wszystko to, co sprawiało nam radość jako dzieci, może pomóc nam odzyskać kontakt z naszym wewnętrznym dzieckiem.
4. Bezpieczeństwo emocjonalne – Stwórzmy dla siebie bezpieczną przestrzeń, w której możemy wyrażać nasze emocje bez obaw o ocenę. To może być domowe sanktuarium, kącik do medytacji, czy spotkania z osobami, które nas wspierają.
5. Praca z przeszłością – Jeśli nasze dzieciństwo było trudne, warto podjąć terapię, aby przepracować traumatyczne doświadczenia. Terapeuta może pomóc nam zrozumieć i zaakceptować nasze przeszłe doświadczenia, a także nauczyć nas, jak lepiej dbać o siebie.
6. Miłość i akceptacja  – Codziennie powtarzajmy sobie afirmacje, które wzmacniają naszą samoocenę i miłość do siebie. „Jestem wartościowy”, „Zasługuję na miłość i szczęście”, „Akceptuję siebie takiego, jaki jestem”.

Dlaczego to ważne?

Relacja z naszym wewnętrznym dzieckiem wpływa na nasze życie na wielu poziomach. To, jak traktujemy nasze wewnętrzne dziecko, odzwierciedla nasze podejście do siebie i do innych ludzi. Kiedy jesteśmy dla siebie troskliwi i kochający, łatwiej nam budować zdrowe, pełne miłości relacje z innymi. Ponadto, dbanie o nasze wewnętrzne dziecko pomaga nam być bardziej obecnymi i autentycznymi w codziennym życiu.

Z okazji Dnia Dziecka, przypomnijmy sobie, że w każdym z nas nadal jest to małe, ciekawe świata dziecko, które potrzebuje miłości i akceptacji. Uznanie jego istnienia i zadbanie o jego potrzeby to klucz do pełniejszego i szczęśliwszego życia. Niech ten dzień będzie okazją do nawiązania głębszej relacji z naszym wewnętrznym dzieckiem i do odkrywania na nowo radości, ciekawości i spontaniczności, które nosimy w sobie przez całe życie.