Wewnętrzne Dziecko: znaczenie zaspokajania naturalnych potrzeb dzieciństwa
Dzieciństwo to niezwykle ważny etap w życiu człowieka, podczas którego kształtuje się jego tożsamość, zdolności emocjonalne oraz umiejętności społeczne.
Jeśli naturalne potrzeby dzieciństwa nie zostaną zaspokojone, dorastamy ze skrzywdzonym wewnętrznym dzieckiem, co może prowadzić do licznych problemów w dorosłym życiu. Takie osoby stają się dorosłymi dziećmi, które, choć fizycznie dojrzałe, emocjonalnie pozostają na wcześniejszych etapach rozwoju.
Etapy Rozwoju Dziecka
Rozwój dziecka można podzielić na pięć kluczowych etapów:
- Niemowlęctwo (0-9 miesięcy)
- Małe dziecko (9 miesięcy – 3 lata)
- Wiek przedszkolny (3-6 lat)
- Wiek szkolny (6-13 lat)
- Okres dojrzewania (13-20 lat) i wczesnej Dorosłości (20-26 lat)
Każdy z tych etapów charakteryzuje się specyficznymi potrzebami i wyzwaniami, a ich prawidłowe zaspokojenie jest kluczowe dla zdrowego rozwoju emocjonalnego i społecznego.
Niemowlęctwo (0-9 miesięcy)
W pierwszych dziewięciu miesiącach życia dziecko jest całkowicie zależne od matki, co nazywamy etapem symbiotycznym. W tym czasie niemowlę nie ma jeszcze poczucia własnego „JA” i czuje jedność z matką. Kluczowe jest tutaj:
– Zdrowy narcyzm: Niemowlę musi czuć się kochane i akceptowane bezwarunkowo.
– Prawidłowa opieka macierzyńska: Matka powinna być emocjonalnie dostępna i pozytywnie nastawiona do życia.
– Odzwierciedlenie, dotyk i odzew: Dziecko potrzebuje czuć, że jest rozumiane i akceptowane, a także potrzebuje fizycznego kontaktu i pozytywnego odzewu od rodziców.
Brak zaspokojenia tych potrzeb może prowadzić do poważnych zaburzeń rozwojowych, takich jak utrata dziecięcego narcyzmu, niezaspokojona potrzeba dotyku czy wstyd związany z własnym istnieniem.
Małe Dziecko (9 miesięcy – 3 lata)
Okres wczesnego dzieciństwa dzieli się na dwa etapy: fazę wczesnodziecięcą (9-18 miesięcy) i fazę emancypacji (18 miesięcy – 3 lata). W tym czasie dziecko zaczyna odkrywać świat i kształtować swoje „JA”. Ważne jest, aby:
– Dziecko mogło bezpiecznie badać otoczenie i rozwijać swoją siłę woli.
– Rodzice byli cierpliwi, stawiali właściwe granice i pozwalali dziecku na wyrażanie emocji.
– Dziecko nauczyło się, że każdy ma prawo do swoich uczuć i że rodzice będą je kochać niezależnie od wszystkiego.
Brak odpowiedniego wsparcia w tym okresie może prowadzić do nadmiernej obowiązkowości, utraty równowagi emocjonalnej, toksycznego wstydu i skłonności do nałogów.
Wiek Przedszkolny (3-6 lat)
W wieku przedszkolnym dziecko zadaje mnóstwo pytań, jest egocentryczne i bardzo niezależne. Kluczowe jest tutaj:
-Umożliwienie prawidłowego kształtowania modelu relacji męsko-damskich.
– Umożliwienie dziecku nawiązywania zdrowych więzi z rodzicem tej samej płci.
– Wspieranie dziecka w rozwijaniu zdolności do dokonywania wyborów i kształtowaniu moralności.
Zaburzenia rozwojowe w tym okresie mogą prowadzić do problemów w tworzeniu związków partnerskich, toksycznego poczucia winy i ról rodzinnych, takich jak Osoba Przesadnie Odpowiedzialna czy Buntownik.
Wiek Szkolny (6-13 lat)
W tym okresie dziecko zdobywa umiejętności niezbędne do życia w społeczeństwie, takie jak współdziałanie, akceptowanie wzajemnych zależności i poczucie współzawodnictwa. Ważne jest tutaj:
– Rozwijanie umiejętności poznawczych, kochania i doceniania siebie oraz zdrowego poczucia własnej wartości.
– Wspieranie dziecka w swobodnym i spontanicznym myśleniu oraz rozwijaniu zdolności do zabawy i myślenia abstrakcyjnego.
– Budowanie modelu współpracy, unikanie współzawodnictwa.
Zaburzenia w tym okresie mogą prowadzić do utraty wiary we własną sprawczość oraz w swoje kompetencje. System oceniania może poniżać i stresować dziecko, prowadząc do utraty wyjątkowości i wyszydzania przez rówieśników.
Okres Dojrzewania (13-20 lat) oraz wczesna Dorosłość 20-26 lat
Okres dojrzewania to czas intensywnego rozwoju emocjonalnego, społecznego i tożsamościowego. Młodzi ludzie stają przed wyzwaniami związanymi z odkrywaniem swojej tożsamości, niezależnością i odpowiedzialnością za swoje życie. Jest to:
– czas eksperymentowania i dochodzenia do własnych wartości
– czas budowania własnych wartości oraz duchowości
– czas rozwoju seksualności
– po raz wtóry możliwość ukształtowania wcześniejszych umiejętności
Brak odpowiedniego wsparcia w tym okresie może prowadzić do problemów z samoakceptacją, niskiej samooceny i trudności w nawiązywaniu zdrowych relacji interpersonalnych.
Podsumowanie
Zaspokajanie naturalnych potrzeb dzieciństwa jest kluczowe dla zdrowego rozwoju emocjonalnego i społecznego. Brak odpowiedniego wsparcia i miłości w dzieciństwie może prowadzić do licznych problemów w dorosłym życiu, takich jak współuzależnienie, narcyzm, niezdolność do nawiązywania bliskich kontaktów czy skłonność do nałogów. Rozumienie i praca nad uzdrawianiem wewnętrznego dziecka może przynieść znaczące korzyści i poprawić jakość życia dorosłych, umożliwiając im pełniejsze i bardziej autentyczne przeżywanie swojego życia.
Pracujmy razem w Akademii Liderów – czasem rana okazuje się zdecydowanie głębsza, bardziej bolesna niż nam się zdawało na początku. Jeśli potrzebujesz wsparcia – właśnie prowadzimy nabór do naszej Akademii.
Dowiedz się więcej:
Link do strony z zapisami: