Jest pierwszym mężczyzną w życiu córki i pierwszym wzorem męskości dla swojego syna. Jego rola nabiera znaczenia wraz z wiekiem dziecka i na każdym etapie jego rozwoju przyjmuje inny wymiar. Niemowlę potrzebuje silnych rąk do bujania, kąpania i noszenia.

Trzylatek czerpie radość z podrzucania i bycia noszonym na barana. Przedszkolak lubi się ścigać i jeździć z ojcem na rowerze. Relacja ojca ze szkolniakiem to budowanie domku na drzewie lub schronienie się pod baldachimem wykonanym przez tatę, a z nastolatkiem – wspólne wyjścia lub majsterkowanie. Bycie ojcem to ogromna odpowiedzialność, bo dziecko często patrzy na siebie jego oczami.

Kim jest tata w życiu córki

Stereotyp głosi, że mężczyźni najczęściej oczekują przyjścia na świat syna. A badania dowodzą, że dla dziewczynki tata jest bardzo osobą na świecie.

Relacje ojca z córką są bardzo ważne w kontekście budowania jej poczucia własnej wartości i samooceny. Rolą ojca w życiu córki jest pokazanie jej obrazu życia rodzinnego opierającego się na szacunku i miłości rodziców. Córka oprócz tego, że ma potrzebę bycia kochaną przez ojca, obserwuje również jego relację z matką. Jest to pierwszy obraz życia rodzinnego i związku, jaki widzi, i będzie on przez nią przenoszony w dorosłe życie –  relacja matki z ojcem może stanowić stały punkt odniesienia dla własnych związków w przyszłości.

Kim jest tata w życiu syna

Ojciec w życiu syna jest pierwszym męskim wzorcem. To od niego syn uczy się „bycia mężczyzną” i szacunku do kobiet. Tata staje się jego bohaterem.

Jeśli ojciec chodzi z teczką do pracy, to synek będzie biegał po domu naśladując go. Jeśli tata odpoczywa w domu w sportowym ubraniu, to synek również chce chodzić w dresie. Dopiero około 3 roku życia syn rozpoczyna etap rywalizacji z ojcem, stając się jego „konkurentem”. Jest to naturalna potrzeba wynikająca z wieku rozwojowego i przynależności do płci męskiej.

Wspólny czas dziecka nie tylko z matką

Czas spędzany przez matkę z dzieckiem różni się od tego, jaki oferuje mu ojciec. Dawniej w większości przypadków mama zajmowała się prowadzeniem domu, a tata odpowiadał za bezpieczeństwo finansowe.

Konsekwencją tego było wychowywanie dzieci do ról związanych z płcią. Najczęściej (ale nie jest to regułą!) zabawy z ojcem są bardziej odważne, spontaniczne i aktywne. Tatusiowie zachęcają do dużej aktywności fizycznej, wdrapywania się na drabinki, siłowania, przepychania. I. Obuchowska podkreśla, że zabawy ojców opierają się na większej ilości ruchu i eksplorowaniu większych przestrzeni niż zabawy z matką. Konstruktywna zabawa determinuje prawidłowy rozwój emocjonalny, wpływa na zdolności poznawcze, społeczne, a także motoryczne. Tata jest doskonałym kompanem do zabawy nie tylko z synem, ale także z córką, ponieważ to wyobraźnia nadaje kierunek wspólnej aktywności.